Był to rok 1941 na fińsko – rosyjskiej granicy. Odbiliśmy miasto, które przedtem wojska radzieckie zajęły. Jako fiński oficer z moim oddziałem miałem za zadanie na przedniej linii tego miasta pilnować pewną ilość zajętych z tego siedmiu z powodu zbrodni. Następnego poranka mieli być rozstrzelani. Tego dnia rozstrzelania nie
zapomnę. Była niedziela. Tych siedmiu było umieszczonych w piwnicy miejskiej Radnicy, a moi żołnierze mieli za obowiązek ich pilnować z bronią w ręku. Powietrze było napełnione nienawiścią. Niektórzy zajęci przeklinali, rękami tłukli o ściany piwnicy, tak, że krwawiły, inni narzekali wspominając swój dom, żonę, dziecko w dalekiej ojczyźnie. Ach, to był straszny dzień. Ni stąd ni zowąd jeden z zajętych zaczął śpiewać. Z początku był uważany, że odszedł od zmysłów, lecz zauważyłem, że Koskinos, takie miał imię, nie przeklinał i nie był rozzłoszczony jak inni, siedział na ławce samotnie spokojnie, nikt z nim nie rozmawiał, bo każdy był zajęty sobą i patrzał na własną …More

Wielka człowieczeństwa Boskiego Matko i Panno!
Ja, Jan Kazimierz, Twego Syna, Króla królów i Pana mojego, i Twoim zmiłowaniem się król, do Twych Najświętszych stóp przychodząc, tę oto konfederacyję czynię: Ciebie za Patronkę moją i państwa mego Królową dzisiaj obieram. Mnie, Królestwo moje Polskie, Wielkie Księstwo Litewskie, Ruskie, Pruskie, Mazowieckie, Żmudzkie, Inflanckie i Czernihowskie, wojsko obojga narodów i pospólstwo wszystko Twojej osobliwej opiece i obronie polecam, Twojej pomocy i miłosierdzia w teraźniejszym utrapieniu królestwa mego przeciwko nieprzyjaciołom pokornie żebrzę...
A że wielkimi Twymi dobrodziejstwy zniewolony przymuszony jestem z narodem polskim do nowego i gorącego Tobie służenia obowiązku, obiecuję Tobie, moim, ministrów, senatorów, szlachty i pospólstwa imieniem, Synowi Twemu Jezusowi Chrystusowi, Zbawicielowi naszemu, cześć i chwałę przez wszystkie krainy Królestwa Polskiego rozszerzać, czynić wolą, że gdy za zlitowaniem Syna Twego otrzymam wiktoryę nad …More